બાણ તો લાગ્યા જેને… – (રવિસાહેબ – વાના જેતા ઓડેદરા)
બાણ તો લાગ્યા જેને… – (રવિસાહેબ – વાના જેતા ઓડેદરા)
બાણ તો લાગ્યા જેને… – (રવિસાહેબ – યશવંત ભટ્ટ)
બાણ તો લાગ્યા જેને… – (રવિસાહેબ – વાના જેતા ઓડેદરા)
બાણ તો લાગ્યા જેને… – (રવિસાહેબ – યશવંત ભટ્ટ)
આવી આવી અલેખ જગાયો બેની અમારે મોલે… – (રવિસાહેબ – મથુરભાઈ કણજારીયા)
અજરા મારગ રે શૂરાનાં – રવિ સાહેબ – ભીખારામ બાપુ
અદલ ફકીર મેં આદ દરવેશા – રવિ સાહેબ – સાગરદાન
આનંદ ઘડી હેતે ભજવા હરી – રવી સાહેબ – ભીખારામબાપુ
આ મન રે મારું વૈરાગી – રવિ સાહેબ – સાજણ ભગત
આનંદ ઘડી હેતે ભજવા હારી – રવિ સાહેબ – દલપત પઢિયાર
આનંદ ઘડી હેતે ભજવા હરિ, મારા સંતો !
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી..
પ્રેમના રે પિયાલા મારા, ગુરુજીએ પાયા રે ,
જોતાં રે જોતાં તો અમને વસ્તુ જડી.. મારા સંતો
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી…૦
રૂદિયા કમળમાં હુવા અંજવાળા રે
તખત ત્રિવેણી ઉપર જ્યોતું જલી.. મારા સંતો
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી…૦
સતનો શબદ મારા ગુરુએ સુણાવ્યો રે
નુરતે ને સુરતે મેં તો નીરખ્યા હરિ.. મારા સંતો
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી…૦
કહે રવિરામ સંતો ! ભાણને પ્રતાપે રે
ગુરુના ભજનમાં મારી સુરતા ખડી.. મારા સંતો
અગમ આસન ઉપર સુરતા ચડી.. મારા સંતો
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી…૦
ભેદ અગમ કા કહો ને સાધુ – રવિ સાહેબ – જેઠાભાઈ મકવાણા
હે જી રે મેં તો જોયું તખત પર જાગી, ઝાલરી રણઝણ વાગી – રવિ સાહેબ
લાગ્યા કલેજે છેદ ગુરુના – રવિ સાહેબ – જેઠાભાઈ મકવાણા
લાગ્યા કલેજે છેદ ગુરુના – રવિ સાહેબ – અરજણ ભગત
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…
પતિવ્રતા હોય નાર પદમણી , સોઈ જાણે પિયુકી વાતું,
વ્યભિચારિણી હીંડે વલખતી, અણ લેખે ખાવે લાતું…
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦
તુટી પડે ધરણી આકાશા, સૂકાઈ જાયે સમદર સાતું,
તો હું ન બીછુવા હોય પિયાસે, નિરભે નેહ તણું નાતું…
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦
પલ પલ મેરે પિયાજી કું નિરખું ,ખંડીત ન હોય દિવસ રાતું,
તીન ભવન મેં જાકા ઉજીયારા અહોનીશ વરસત હૈ સ્વાતું…
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦
પ્રેમગલીમેં પિયા કું પામી , કોટિ સૂરજકી ન્યાં ક્રાંતુ,
પાપ પૂન્ય મિટ ગિયાં સજની, ભૂલી સરવે દૂજી ભ્રાંતું…
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦
તાળી લાગી ભ્રમણા ભાંગી રે તારે તારે મિલિયું તાંતું,
કહે રવિદાસ મેં સખી સદગુરુ કી, મન ન દોડે હવે દૂજે ધાતું..
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦